ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΥΠΡΟΥ (Δ' ΜΕΡΟΣ)

---

A' ΜΕΡΟΣ    |    B' ΜΕΡΟΣ    |    Γ' ΜΕΡΟΣ

---

ΚΥΠΡΟΣ: ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ

ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ: Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ: Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΚΑΙ Η ΕΠΙΒΟΛΗ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ (ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟΥ 2012 - ΜΑΡΤΙΟΣ ΤΟΥ 2013)

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Τον Δεκέμβριο του 2001 η κυβέρνηση της Αργεντινής στέρησε από τους πολίτες το δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στις καταθέσεις τους προκειμένου να αποφευχθεί η κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος. Το μέτρο αποτέλεσε προηγούμενο για παρόμοιες καταστάσεις όπως στην περίπτωση της Κύπρου κατά τον Μάρτιο του 2013.

Η ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΗ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ

Στις 31 Αυγούστου του 2012 δημοσιοποιήθηκαν τα οικονομικά αποτελέσματα της Λαϊκής Τράπεζας που έκλεισε το πρώτο εξάμηνο του αντίστοιχου έτους με περαιτέρω ζημιές αξίας 1.3 δισεκατομμυρίου ευρώ. Η βιωσιμότητά της αμφισβητήθηκε από την ΕΚΤ η οποία στις 6 Σεπτεμβρίου έστειλε επιστολή στον Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας της Κύπρου κ. Πανίκο Δημητριάδη ζητώντας συγκεκριμένες αποσαφηνίσεις για τους τρόπους ανακεφαλαιοποίησης του οργανισμού. Την επόμενη εβδομάδα  το κορυφαίο στέλεχος του εποπτικού φορέα εγγυήθηκε την φερεγγυότητα του προβληματικού χρηματοπιστωτικού ιδρύματος και γνωστοποίησε ότι η συμβουλευτική εταιρεία KMPG UK είχε καταστρώσει σχέδιο διαχωρισμού της Λαϊκής σε καλή και κακή τράπεζα που προέβλεπε την πώληση των ελληνικών υποκαταστημάτων, την μείωση κατά 39% της δραστηριότητας εντός κυπριακού εδάφους, απολύσεις προσωπικού και περικοπές μισθών. Η πρωτοβουλία ναυάγησε εξαιτίας της αρνητικής γνωμοδότησης της Κομισιόν που εξεδόθη στο τέλος του 2012. Τότε, η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει στην μοίρα της τον όμιλο ο οποίος εξαφανίστηκε κατόπιν λίγων μηνών.

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ H ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΤΡΟΙΚΑΣ 

Στις 12 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στην Λευκωσία η συνεδρίαση του Eurogroup με σκοπό να βρεθεί μία συμβιβαστική λύση για το σχέδιο διάσωσης η οποία τελικά δεν καρποφόρησε. Η κατάσταση επιδεινώθηκε την στιγμή που επισημοποιήθηκε ότι η Τράπεζα Κύπρου συσσώρευσε ζημιές ύψους 216 εκατομμυρίων κατά το εννεάμηνο του 2012 ενώ το ποσοστό ρευστότητας σε ευρώ και ξένα νομίσματα ήταν παντελώς ανεπαρκές. Στις 7 Νοεμβρίου το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΤ απέκλεισε το ίδρυμα από τον μηχανισμό νομισματικής πολιτικής, κάτι που θα θετόταν σε ισχύ μια εβδομάδα αργότερα. Σε αυτό το σημείο, η κυβέρνηση του ακελικού Δημήτρη Χριστόφια υποχρεώθηκε να ξαναρχίσει τις συνομιλίες με τους πιστωτές και στις 18 Νοεμβρίου οι δυο πλευρές πέτυχαν συμφωνία σχετικά με το θέμα της εξυγίανσης των χρηματοπιστωτικών οργανισμών παρόλο που σε αλλα καίρια ζητήματα υπήρχαν σοβαρές αντιπαραθέσεις. Κατά συνέπεια, στις 22 Νοεμβρίου η ΕΚΤ διέκοψε την χρηματοδότηση στις κυπριακές τράπεζες. Οι ιθύνοντες παραδόθηκαν στις απαιτήσεις της διεθνούς ελίτ μέσω της εξής ανακοίνωσης: "Μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με την Τρόικα και πάντοτε έχοντας υπόψη τις δύσκολες συνθήκες που διέπεται ο τόπος μας βρισκόμαστε πολύ κοντά στην υπογραφή του Μνημονίου". Στο μεταξύ, ο Υπουργός Οικονομικών Βάσος Σιαρλής σημείωσε ότι η σύμβαση θα ολοκληρωνόταν με την δημοσίευση της έκθεσης της εταιρείας παροχής υπηρεσιών λογιστικής PIMCO για τις πραγματικές κεφαλαιακές ανάγκες του τραπεζικού τομέα.

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΡΕΜΑΤΟΣ (BAIL-IN)

Το κύριο χαρακτηριστικό του Κυπριακού Μνημονίου ήταν αναμφίβολα η εφαρμογή περιοριστικών όρων ως προς την απόσυρση καταθέσεων. Στις 2 Ιουλίου του 2012 η ΕΚΤ έστειλε επιστολή στην Λευκωσία όπου διατύπωσε την διαφωνία της με την κρατικοποίηση της Λαϊκής υπογραμμίζοντας ότι η αναδιάρθρωση του χρηματοοικονομικού συστήματος θα αποπερατωνόταν πιο αποτελεσματικά με ίδια μέσα - παραδείγματος χάριν με τον διαχωρισμό μεταξύ καλών και κακών τραπεζών, την πώληση των ελληνικών υποκαταστημάτων και την μείωση της δραστηριότητάς τους -. Η γνωμοδότηση της ΕΚΤ παρέπεμπε στο περιεχόμενο της κοινοτικής διάταξης COM [2012] 280 final που υιοθετήθηκε από την Κομισιόν στις 20 Ιουνίου του 2012 και ενεκρίθη μέσα στο 2013. Οι στόχοι του συγκεκριμένου νόμου είναι οι εξής:

A) Eνίσχυση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, μείωση του ηθικού κινδύνου, προστασία των καταθετών και των τραπεζικών υπηρεσιών κρίσιμης σημασίας, εξοικονόμηση δημόσιου χρήματος και προστασία της εσωτερικής αγοράς για τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

B) Το πλαίσιο αναμένεται να έχει θετικό κοινωνικό αντίκτυπο: πρώτον, με τη μείωση του ενδεχομένου συστημικής τραπεζικής κρίσης και την αποφυγή απωλειών στην οικονομική ευημερία, που είναι επακόλουθο μιας τραπεζικής κρίσης· και, δεύτερον, με την ελαχιστοποίηση της έκθεσης των φορολογουμένων σε απώλειες που προκύπτουν από την παροχή στήριξης σε ιδρύματα, λόγω αφερεγγυότητας.

Γ) Το κόστος του πλαισίου απορρέει από πιθανή αύξηση του κόστους χρηματοδότησης για τα ιδρύματα, λόγω της εξάλειψης της σιωπηρής βεβαιότητας για χορήγηση κρατικής στήριξης και από το κόστος που αφορά τους πόρους εξυγίανσης. Υπάρχει ενδεχόμενο να μεταβιβάσουν τα ιδρύματα αυτό το αυξημένο κόστος στους πελάτες ή τους μετόχους, μειώνοντας τα επιτόκια καταθέσεων αυξάνοντας τα επιτόκια δανεισμού και τα τραπεζικά τέλη ή μειώνοντας την απόδοση του μετοχικού κεφαλαίου. Ωστόσο, ο ανταγωνισμός θα μπορούσε να μειώσει τη δυνατότητα των ιδρυμάτων να μεταφέρουν εξ ολοκλήρου το κόστος σε άλλους. Τα δυνητικά οφέλη του πλαισίου, από άποψη οικονομικής ευημερίας μακροπρόθεσμα, χάρη στην μειωμένη πιθανότητα συστημικής κρίσης, είναι σαφώς υψηλότερα από το ενδεχόμενο κόστος.

Το προκαταρκτικό κείμενο του Μνημονίου του Νοεμβρίου του 2012 αναφερόταν στον εν λόγω κανονισμό στην παράγραφο 1.19: "Οι αρχές θα εισαγάγουν νομοθεσία που θα καθιερώνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την αναδιάρθρωση και την διάλυση των πιστωτικών ιδρυμάτων, αντλώντας μεταξύ άλλων από την σχετική πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής". Στις 11 Ιανουαρίου η κυβέρνηση Χριστόφια διαβίβασε το νομοσχέδιο "περί εξυγίανσης πιστωτικών και άλλων ιδρυμάτων" στην ΕΚΤ που απάντησε μετά από τρεις εβδομάδες με τον ακόλουθο τρόπο: "Η ΕΚΤ χαιρετίζει την εφαρμογή, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου για την εξυγίανση, μέτρων εξυγίανσης αποκλειστικά σε μη βιώσιμα ιδρύματα, τόσο για λόγους δικαιοπολιτικούς, όσο για λόγους συνέπειας με την πρόταση της Επιτροπής της 6ης Ιουνίου 2012 για ένα ευρωπαϊκό πλαίσιο ανάκαμψης και εξυγίανσης τραπεζών". Η διάταξη δημοσιεύτηκε στις 22 Μαρτίου του 2013 μετά από την νίκη του συντηρητικού Νίκου Αναστασιάδη στις προεδρικές του Φεβρουαρίου.

Με λίγα λόγια, η επιβολή περιοριστικών μέτρων στις τραπεζικές συναλλαγές δεν ήταν πρωτοβουλία της τελευταίας στιγμής. Επρόκειτο για απόφαση που χρειάστηκε μια περίπλοκη διαδικασία. Ανέκαθεν κάποιοι εκλεκτοί ήξεραν ο,τι διαδραματιζόταν στο παρασκήνιο και παρόλα αυτά εξασφάλισαν στους Κυπρίους ότι δε θα γινόταν κανένα κούρεμα. Η κοινή γνώμη ακόμα περιμένει την άσκηση ποινικών διώξεων κατά των υπαιτίων.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Η μεταμνημονιακή αναδιάρθρωση του πιστωτικού συστήματος προξένησε τις εξής επιπτώσεις:

A) Την εξαφάνιση της Λαϊκής Τράπεζας,

B) Την σκανδαλώδη πώληση των ελληνικών υποκαταστημάτων των τριών κυπριακών χρηματοοικονομικών οργανισμών - Λαϊκής, Κύπρου και Ελληνικής - στην Τράπεζα Πειραιώς,

Γ) Την παράδοση της Τράπεζας Κύπρου σε ξένους μετόχους, όπως τον Αμερικανό κ. Wilbur Ross, διαχειριστή του ομώνυμου επενδυτικού κεφαλαίου, ο οποίος το 2011 αγόρασε το 34% του Bank of Ireland και πούλησε όλο το πακέτο τρία χρόνια αργότερα τριπλασιάζοντας τα κέρδη, ενώ ο μη εκτελεστικός πρόεδρος είναι ο Ελβετός κ. Josef Ackermann που διένυσε μια διακεκριμένη σταδιοδρομία στην Deutsche Bank,

Δ) Το ξεπούλημα της Ελληνικής Τράπεζας. Μετά την ολοκλήρωση της αύξησης κεφαλαίου κατά 294 εκατομμύρια ευρώ στο τέλος του 2013, το 54% των μετοχών μοιράστηκε ανάμεσα στην Wargaming.net - μια Λευκορωσικών συμφερόντων επιχείρηση που εδρεύεται στην Κύπρο και δραστηριοποιείται στον κλάδο των διαδικτυακών πολεμικών βιντεοπαιχνιδιών αριθμώντας περίπου 20.000.000 χρήστες από όλο τον κόσμο - και το γνωστό επενδυτικό κεφάλαιο Third Point ιδιοκτησίας του Αμερικανού μεγιστάνα κ. Daniel Loeb που το 2012 κέρδισε 500.000.000 δολάρια από την αγοραπωλησία ελληνικών ομολόγων.   Αξίζει να σημειωθεί ότι ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλιου είναι ο Ολλανδός Bert Pijls, ένας έμπειρος τραπεζίτης με διεθνή καριέρα.      

Η απεθνικοποίηση των μειζόνων τραπεζών μονο αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της ληστείας της χώρας. Στις αρχές του 2015 η Κύπρος υπέστη άλλες σοβαρές απώλειες που θα εξεταστούν αναλυτικά στα επόμενα κείμενα.

Συντάκτης και εκφωνητής: Antonio Giovetti

Τεχνική υπηρεσία του blog: Sergio Tiki

Μαγνητοσκόπηση και ήχος: Aless Vill

Φωτογραφίες: technoeconomy.net y tormentahild.blogspot.com

Πηγές:

http://www.cylaw.org/nomoi/arith/2013_1_017.pdf

https://www.ecb.europa.eu/ecb/legal/pdf/el_con_2013_10_f_sign.pdf

https://www.ecb.europa.eu/ecb/legal/pdf/en_con_2012_50_f_sign.pdf

http://media.philenews.com/PDF/ekthesi_empisteytiko.pdf

https://www.documentcloud.org/documents/1363436-documents-on-eurozone-banking-crisis.html

http://dealbook.nytimes.com/2014/11/18/europes-central-bank-defies-own-rules-in-cyprus-bailout/?_r=1

http://dealbook.nytimes.com/2014/10/17/to-restore-confidence-in-economy-a-test-of-europes-banks/

http://www.sigmalive.com/news/politics/181787/ekthesi-tou-proedrikou-karfonei-xristofia-paniko-athanasio

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=279112&-V=articles

http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/229025/ekthesi-gia-laiki-efthynes-se-christofia-orfanidi-dimitriadi

http://www.sigmalive.com/news/politics/181899/kyvernisi-dialefkansi-aition-katarrefsis-laikis

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=115212

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/?uri=CELEX%3A52012PC0280

MEMORANDUM EN CHIPRE (Cuarta Parte)

---

PRIMER CAPITULO   |   SEGUNDO CAPITULO   |   TERCER CAPITULO

---

CHIPRE: HISTORIA DEL FRACASO POLÍTICO Y ECONÓMICO DE UN PAÍS

LOS ENTRESIJOS DEL MEMORÁNDUM: EL CASO CYPRUS POPULAR BANK

CUARTO CAPÍTULO: LA ULTIMACIÓN DEL PLAN DE RESCATE Y EL CORRALITO (AGOSTO DE 2012 - MARZO DE 2013)

INTRODUCCIÓN

En Diciembre de 2001 el gobierno argentino liderado por el radical Fernando de la Rúa impuso restricciones a la retirada de fondos con el fin de atajar el desplome bancario. A este efecto, el periodista económico Antonio Laje acuñó el término "corralito" que en el País sudamericano define una jaula cerrada con una red de madera para que el bebé pueda jugar con seguridad. La medida sentó un grave precedente en vista de escenarios semejantes: el caso más llamativo tuvo lugar en la República de Chipre en Marzo de 2013.

LA LIQUIDACIÓN DE CYPRUS POPULAR BANK

El 31 de Agosto de 2012 fue publicada la contabilidad de Cyprus Popular Bank que cerró el primer semestre del respectivo ejercicio económico con unas ulteriores pérdidas de 1.3 mil millones de euros. Su viabilidad empezó a ser cuestionada por el BCE que en fecha 6 de Septiembre envió una carta al Gobernador del Banco Central de Chipre Panikos Dimitriadis instándole a detallar los métodos de recapitalización de la entidad para la semana siguiente. El 13 de Septiembre el máximo responsable del órgano de supervisión del sistema financiero nacional garantizó la sostenibilidad del problemático grupo crediticio y comunicó que la firma de consultoría KMPG UK había preparado un plan de división de la institución en "banco bueno" y "banco malo" que contemplaba la venta de todas sus sucursales griegas, la reducción del 39% de la actividad dentro del territorio chipriota y recortes salariales y de personal. La iniciativa naufragó tras el parecer negativo de la Comisión Europea emitido a finales de 2012. Así, el Banco Central de Chipre se encontró obligado a abandonar a su suerte a Cyprus Popular Bank que fue desmantelado algunos meses más tarde.

LAS DIFICULTADES DEL BANCO DE CHIPRE Y LA CAPITULACIÓN DEFINITIVA DEL GOBIERNO DE DIMITRIS JRISTOFIAS

El 12 de Septiembre se celebró en Nicosia una sesión del Eurogrupo con el objetivo de lograr un acuerdo "in extremis" con las autoridades isleñas acerca de la intervención sin resultados apreciables. Los acontecimientos se precipitaron cuando el Banco de Chipre hizo públicas las cuentas de los primeros nueve meses de 2012: las pérdidas de la principal organización financiera nacional habían alcanzado los 216 millones de euros y las reservas de capital se estaban agotando. El 7 de Noviembre el Consejo de Gobierno del BCE decidió la exclusión de la entidad del mecanismo de política monetaria que hubiera sido efectiva a partir del día 14. A esa altura, el gobierno del izquierdista Dimitris Jristofias tuvo que reanudar las conversaciones con la Troika y en fecha 18 de Noviembre ambas partes concordaron el plan de saneamiento de las instituciones crediticias mientras existían notables divergencias en otros puntos programáticos. En consecuencia, el 22 de Noviembre el BCE cortó el grifo de la financiación a los bancos chipriotas. El ejecutivo había declarado su capitulación mediante la siguiente nota oficial: "Después de unas duras negociaciones con la Troika y siempre teniendo en consideración las graves circunstancias que afectan a nuestro País estamos a punto de firmar el Memorándum de Entendimiento". Posteriormente, el Ministro de Economía y Hacienda Vassos Siarlís anunció que el rescate hubiera sido oficializado después de la publicación del informe de la auditora PIMCO que hubiera certificado las reales dimensiones del apoyo financiero al sector bancario.

LAS MODALIDADES DEL CORRALITO

La peculiaridad más destacable del Memorándum chipriota resultó ser el "corralito" cuya gestación se produjo el 2 de Julio de 2012. En esa fecha, el Banco Central Europeo manifestó su disconformidad con la decisión de recapitalizar Cyprus Popular Bank mediante una acción conjunta entre el gobierno y el Banco Central Nacional y dejó claro que la reeucturación del sistema crediticio hubiera sido llevada a cabo de una manera más eficaz a través de los recursos internos de las instituciones financieras indicando algunos de dichos instrumentos (separación entre bancos buenos y bancos malos, venta de activos, reducción de su tamaño etc). Esta opinión se fundamentaba en una directiva comunitaria - la COM [2012] 280 final - adoptada por la Comisión Europea el 20 de Junio de 2012 y aún pendiente de aprobación la cual tenía las siguientes finalidades:

A) El marco de resolución bancaria de la Unión persigue los objetivos de fomento de la estabilidad financiera, reducción del riesgo moral, protección de los depositantes y los servicios bancarios esenciales, ahorro de dinero público y protección del mercado interior de entidades financieras.

B) Se espera que el marco tenga repercusiones sociales positivas: en primer lugar, reduciendo la probabilidad de una crisis del sistema bancario y evitando las pérdidas de bienestar económico que siguen a una crisis bancaria; y, en segundo lugar, minimizando la exposición del contribuyente a pérdidas resultantes del respaldo prestado a las entidades con problemas de solvencia.

C) Los costes de dicho marco son debidos a un previsible aumento de los costes de financiación de las entidades debido a la supresión de la certidumbre implícita de la existencia de apoyo estatal, y a los costes asociados a los fondos de resolución. Las entidades podrían trasladar este aumento de costes a los clientes o a los accionistas reduciendo los tipos de interés de los depósitos, aumentando los tipos aplicados a sus préstamos y sus comisiones o reduciendo la rentabilidad de sus acciones. Sin embargo, la acción de la competencia mitigaría una repercusión plena de este aumento de costes por parte de las entidades. Los beneficios potenciales del marco en términos de bienestar económico a largo plazo y de reducción de riesgo de crisis sistémica son sustancialmente superiores a los costes potenciales.

La versión preliminar del Memorándum acordada con la Troika en Noviembre de 2012 recogía en el punto 1.19 estas directrices: "Las autoridades introducirán un marco legal completo para la reestructuración y la liquidación de las entidades bancarias de acuerdo con lo previsto por la resolución de la Comisión Europea". El 11 de Enero de 2013 el gobierno de Dimitris Jristofias envió el borrador de la Ley de Saneamiento de las organizaciones crediticias al BCE que así contestó tres semanas después: "El BCE saluda  tanto por motivos jurídicos y políticos como por razones de coherencia con la propuesta de la Comisión Europea elaborada en Junio de 2012 la aplicación de las medidas de ajuste contenidas en el proyecto de ley las cuales se dirigen exclusivamente a entidades no viables. Así se crearán los presupuestos para la recuperación y el saneamiento del sector bancario a nivel europeo". La norma fue promulgada en fecha 22 de Marzo de 2013 tras las elecciones presidenciales de Febrero de 2013 que vieron el triunfo del derechista Nikos Anastasiadis.

En pocas palabras, el corralito ("bail-in") no representó una iniciativa casual tomada en un momento puntual, sino una decisión meditada durante meses. La élite mundial estaba al tanto de los sucesos y, sin embargo, todos aseguraron a los chipriotas que se hubiera mantenido el derecho a la libre disposición de sus depósitos. Una mentira que tendrá que acarrear consecuencias penales.

CONCLUSIONES

La intervención provocó los siguientes cambios tanto en la estructura de los bancos como en su dirección:

A) La desaparición de Cyprus Popular Bank,

B) La venta escandalosa de todas las filiales griegas de las entidades financieras chipriotas (Cyprus Popular Bank, Hellenic Bank y Banco de Chipre) al Banco del Pireo la cual merece capitulo aparte,

C) La entrega del Banco de Chipre a accionistas extranjeros como el estadounidense Wilbur Ross, propietario del omónimo fondo buitre, que en 2011 adquirió el 34% del Bank of Ireland pagando 10 céntimos por cada acción y tres años más tarde se desprendió de todas sus cuotas triplicando sus beneficios. Además, su presidente no ejecutivo es el suizo Josef Ackermann, un hombre con un notable recorrido profesional en Deutsche Bank,

D) Se observa una situación análoga también en Hellenic Bank, el segundo banco más importante de la isla. A finales de 2013, tras la finalización del proceso de aumento de capital por el valor de 294 millones de euros, la mayoría de las acciones quedaron repartidas entre Wargaming.net, una empresa bielorrusa afincada en Chipre que desarrolla juegos de guerra on-line y cuenta con más de 20.000.000 de usuarios registrados, y el fondo de inversión Third Point, gestionado por Daniel Loeb, un especulador americano que reportó ganancias netas de 500.000.000 de dólares mediante la compraventa de deuda pública griega. El Consejo de Administración está presidido por el holandés Bert Pijls, un banquero con una considerable experiencia internacional.

La desnacionalización de la banca ha constituido sólo el primer paso del despojo del País. A comienzos de 2015 Chipre sufrió otros varapalos que próximamente serán objeto de análisis.

Redacción y traducción del griego: Antonio Giovetti

Servicio técnico del blog: Sergio Tiki

Grabación y audio: Aless Vill

Imágenes: technoeconomy.net y tormentahild.blogspot.com

Fuentes:

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/ES/TXT/?uri=CELEX%3A52012PC0280

http://www.cylaw.org/nomoi/arith/2013_1_017.pdf

https://www.ecb.europa.eu/ecb/legal/pdf/el_con_2013_10_f_sign.pdf

https://www.ecb.europa.eu/ecb/legal/pdf/en_con_2012_50_f_sign.pdf

http://media.philenews.com/PDF/ekthesi_empisteytiko.pdf

https://www.documentcloud.org/documents/1363436-documents-on-eurozone-banking-crisis.html

http://dealbook.nytimes.com/2014/11/18/europes-central-bank-defies-own-rules-in-cyprus-bailout/?_r=1

http://dealbook.nytimes.com/2014/10/17/to-restore-confidence-in-economy-a-test-of-europes-banks/

http://www.sigmalive.com/news/politics/181787/ekthesi-tou-proedrikou-karfonei-xristofia-paniko-athanasio

http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=279112&-V=articles

http://www.philenews.com/el-gr/top-stories/885/229025/ekthesi-gia-laiki-efthynes-se-christofia-orfanidi-dimitriadi

http://www.sigmalive.com/news/politics/181899/kyvernisi-dialefkansi-aition-katarrefsis-laikis

http://www.kathimerini.com.cy/index.php?pageaction=kat&modid=1&artid=115212